DĄBROWA WCZORAJ

RABIN MOJŻESZ GERSZON MOWSZOWICZ (1854-1932)

Mojżesz Gerszon Mowszowicz, mój pradziad, urodził się w roku 1854 (tiszri 5615 - cheszwan 5693) w Dąbrowie Białostockiej (zwanej wówczas Grodzieńską) i w niej także dorastał.
Uczył się i uzyskał uprawnienia rabinackie w mieście Raduń. W roku 1875 objął kierownictwo jesziwy w Łomży.
Poślubił Esterę, córkę rabina Chaima Simchy ze Sztabina, z którą miał sześcioro dzieci, 3 córki: Złata, Zysa i Lea, oraz 3 synów: Daniel, Izaak i Jakub.
W roku 1890 został mianowany rabinem Sidry, a w roku 1910 także rabinem Dąbrowy. W roku 1929 został również rabinem gminy Nowy Dwór.
W czasie wielu lat pełnienia swej funkcji rabin Mowszowicz uchodził w społeczności żydowskiej za wpływową i szanowaną postać i wielu zwracało się do niego by zasięgnąć opinii i rady. Był także aktywny w życiu publicznym miasta i przed I wojną światową zasiadał w Radzie Miejskiej Dąbrowy.
Dwu synów rabina Mowszowicza także zostało rabinami. Rabin Daniel Mowszowicz w Kielmach na Litwie oraz rabin Jakub Mowszowicz, który był założycielem i pierwszym redaktorem wileńskiego czasopisma “Das Wort”, a następnie rabinem Brzostowicy Wielkiej. 
Dwie córki rabina Mowszowicza poślubiły rabinów. Zysa wyszła za rabina Chaima Dawida Katza z Rudyszek, a Lea za rabina Nisana Ecksteina z Kuźnicy.
Rabin Mojżesz Gerszon Mowszowicz zmarł w Dąbrowie 22 listopada 1932 roku i został pochowany na miejscowym cmentarzu. Następcą Mojżesza Gerszona na krześle rabinackim został jego zięć Chaim Dawid Katz, ostatni rabin Dąbrowy, aż do zamordowania go w Treblince w grudniu 1942 roku.
Prawie wszyscy potomkowie rabina Mowszowicza zginęli w Zagładzie, poza dwoma wnukami, którzy wyemigrowali do Izraela jeszcze przed II wojną światową. Jednym z nich był mój ojciec Juda syn Izaaka Mowszowicza.